Eerste ontMOeting

Vorige week ontmoetten mijn taalmaatje Mo en ik elkaar. We maakten kennis omdat ik een taalmaatje miste en hij er wel een kon gebruiken! En ik had zo’n leuke match met mijn taalmaatje Farhat dat ik eerst eens even wilde kijken welk vlees ik in de Kuiper had ;). 

In een uur kwam ik best wat te weten van deze jongeman uit Syrië. Andersom heb ik nog niet veel over mezelf verteld. Maar als het goed is, hebben we daar nog alle tijd voor. Want we concludeerden dat we een klik hadden. Dus hopelijk gaan we nu elke week een uur Nederlands praten!

1 uur?
‘Een uur? 1 uur in de week kunnen wij praten? Dat is weinig!’ Deze reactie van Mo kwam wel aan. Ik legde hem uit dat ik 2 banen heb en dat ik tijd vrijmaak om hem te helpen. Dat vond hij dan toch wel aardig. Toen raakten we in gesprek. We lachten ook veel. Om de paar zinnen greep ik iets in zijn taalgebruik aan om zijn Nederlands te verbeteren. Na ruim een half uur vertelde Mo dat hij nog nooit zo lang achter elkaar Nederlands gepraat had! En dat hij het heel vermoeiend vond…Ha! Ja, zei ik, dat is het ook. Dus een uur lijkt weinig maar is genoeg. Zeker in het begin.

Liefste bloem
Zijn ‘liefste’ bloem was een madelief, je kunt behoorlijk struikelen over het woord lieveheersbeestje en wat betekent ‘rustig varen’? En in verband met wát? Van de woonboten gingen we over op nieuwsgierigheid. Of het onbeleefd is om bij iemand naar binnen te kijken als diegene grote ramen heeft en de gordijnen open. We hadden het over ‘een man’ versus ‘iemand’ maar ook over of het leven goed of slecht is! 

Een heel fijn intensief uur en we kijken uit naar de volgende keer!